Turas Siar 179 - Pádraic Ó Gionnáin agus Máirtín Mac Donnchadha ag siúl i gCill Ghallagáin agus iad ar fháirnis reithe. Pléann siad an cnádán, an fóchannán (=feochadán), an neantóg, an speig neanta(í) agus an cnúdán

Nach raibh?

Ach céard a rinne sé a chur ar an bpan, a Mháirtín, agus thosaigh sé sin ag at a Mháirtín ar an bpan, an dtuigeann tú, agus thosaigh sé ag méid agus ag éidí mhór, agus ar deireadh b'fhéidir breith ar an bpan agus an méid a bhí iasach ar an gcnoc, tá a fhios agat, ní bhruisí ar chor ar bith é, tá 'fhios a'd, bhí sé agat, ní raibh aon bhuíochas aige ortsa gur magadh a bhí mé, ach mar a déarfá anois, b'fhéidir muirfeadh sé féin é, tá 'fhios a'd.

Mag muid a bhí mé.

Breathnaigh sna gloineachaí aríst, an bhfeicfidh tú, an bhfuil sé sin?

Mar

Tá a fhios ag an lá, a Mháirtín, gabhfaidh muid síos go dtí iad go bhfeicfidh muid go bhfeicfidh muid céard atá agam, ní fheicim ach a dhroim.

Tá a fhios ag an

Gabhfaidh muid síos.

Sin é a dhéanfas.

Bhfuil caoirigh in éineacht leis. Níl rud ar bith. Tá sé istigh sa tá sé istigh sa muidiríní ansin. An bhfeiceann tú féin toirt ansin óh tá mé ag cuimhneamh nach bé atá

Caoirigh in éineacht leis na

Tá sé féin

Níl a fhios agam anois cá bhféadfadh cinn.

B'fhéidir go mbeadh an t-ádh ort agus nach

Thosódh thosaigh thug anseo mé anois an méid siúil atá déanta ó mhaidin.