Turas Siar 180 - Pádraic Ó Gionnáin (RIP) as Cill Ghallagáin — An aimsir, curadóireacht, fataí, éadálacha, mian ar snámh sa gceantar fadó, an Ghaeilge agus an Ghaeltacht

na daoiní a d'úirt mé leat cheana sa Ródaí i gCaisleán an Bharraigh mé féin agus

Na

Agus go minic in áiteacha eile freisin, ach san am céanna, mar a deir mé, is í an argóint atá ann anois ná tá siad ag rá nach mbeidh aon Ghaeltacht ann in aon áit.

Faoi cheann chúig bhliana déag bin é an rud atá siad a rá mura dtosaíonn na daoine óga ag labhairt féin agus cén fada atá siad a thabhairt dó sin?

Ab shin é an rud atá siad a rá?

Chúig bhliana déag chúig bliana déag an chéad ghlúin.

Cúig bliana déag. Bhuel

A thiocfas aníos, tá faitíos orm nach ndéarfaidh seanduine an uair sin, a Mháirtín, agus tá mé ag cuimhneamh nach mbeidh mé ann.

Ach, a Mháirtín.

Níltear ag cuideachta, níltear ag iarraidh na daoiní a choinneáil san áit, tá a fhios agat, 'Sin é an rud atá mo bharúil féin, na daoiní a bheith tugtha ag imeacht as an áit, tá a fhios agat, agus níl aon aird acu air, 'sé a dteanga dhúchais féin é, fair play, tá a fhios agat, agus ba cheart do 'chuile dhuine, a Mháirtín, Gaeilge a bheith aige.

'Chuile Éireannach ba cheart dó Gaeilge a bheith iontu.

Cheart ar bith ach níl ach níl tú sin é an áit agus fiú amháin an dream a raibh sí acu tá siad ag tabhairt cúil di céard atá siad ag tabhairt cúl a gcinn dhó a Mháirtín cúl a gcinn den áit seo agus is mór an chaill é chonaic mé anois a Mháirtín agus tá faitíos orm nach bhfuiltear ag tabhairt an sách cúnamh dhófa le fanacht ann.

Agus fiú amháin.

Poitín

Tá chonaic mé an sin iad ag obair ansin an lá eile.