Turas Siar 180 - Pádraic Ó Gionnáin (RIP) as Cill Ghallagáin — An aimsir, curadóireacht, fataí, éadálacha, mian ar snámh sa gceantar fadó, an Ghaeilge agus an Ghaeltacht

Bhí

Dhá láimh siúil dhá

Bhí Máirtín, an dtagann aon dtagann aon bhlas i dtír anuas anseo na laethanta seo. A Phádraig, bhoil, ní bheinnse an cladach a Mháirtín an chaoi a bhfuil sé.

Gan aon

dTuigeann tú anois níl an bholadh thart le le barr cladaigh ansin stroim buid ná buai ná rud ar bith. Ní fheicfidh tú dada ag tíocht i dtír anseo a Mháirtín anois ach an an an bua a dhéanamh do photaí amuigh sa mbáigh ansin. Sin é an méid a fheicfeas tú ag teacht i dtír anseo agus tá an tarraingt amach anois anseo a Mháirtín. Tá an drochuair ann. Tá an tarraingt amach a dhóthain amach. Tá an t-ól a dhóthain. Tá an tarraingt amach a Mháirtín.

dhó

Dhá mbeifeá ag iarraidh fáil réidh le rud mar sin ní raibh ann ach é a chur i bhfarraige.

Ar an bhfarraige tá sé tarraingthe amach ar an luaidh.

Beidh sé thiar i Meiriceá faoi cheann coicíse.

Beidh bhoil beidh sé in áit éigin ach ní bheidh sé anseo ach a Mháirtín. Bhí rud ag teacht i dtír roimhe seo nuair a bhí daoiní ar an talamh nuair a thiocfadh Gaillimh fonn anseo a Mháirtín.

Thiocfadh cnap leathaí isteach mar déarfá céard a dtugann sibhse thíos ansin ar fheamainn fheamainn shea thiocfadh sé isteach agus bheith scata thíos thart sa gcladach a Mháirtín agus iad ag iarraidh iasc a bheith tagtha ag an ngaineamh ag an nGaillimh. Ní fhaca mé aon bhreac éisc ag teacht isteach sa sa sa leath ná sa bhfeamainn anseo le le le

Agus cén cén ghnaithe a bheadh acu don don bhreac a bheadh sa sa bhfeamainn nó sa leaba?

D'íosfad é.

D'íosfadh, d'imigh mé féin é agus

É a mharú.